De 10 grootste leugens over de Euro.

Pinnochio Lars Seier Christensen, de topman van de Deense Saxo Bank, liet zich deze week erg negatief uit over de toekomst van de euro. Volgens Christensen ontbreekt er een Europees begrotingsbeleid, dat de eurozone nu opbreekt. Vooral Frankrijk baart hem zorgen. Dat land staat op de rand van een derde recessie in 4 jaar tijd en ook de werkloosheid staat op het hoogste punt sinds 1998: "De problemen die Frankrijk kent zijn dramatisch onderschat. Als ook dat land in een volledige crisis terechtkomt, dan is het over en uit met de euro, want zelfs Duitsland kan dat land onmogelijk redden", aldus Christensen. Een aantal sites publiceert ondertussen de 10 grootste leugens die over de euro zijn verkondigd(vertaling): 1. 'De reddingspakketten worden beëindigd. Dat hebben wij duidelijk afgesproken.' De Duitse minister van Financiën en ook zijn toenmalige Nederlandse collega De Jager verzekerden in 2010 dat de reddingspakketten slechts tijdelijk zouden zijn en wij 'iedere cent' van ons hulpgeld zouden terugkrijgen. Inmiddels is het 'tijdelijke' EFSF reddingsscherm vervangen door het vele malen duurdere permanente ESM noodfonds. 2. 'Wij zullen iedere cent terugbetalen. Duitsland en Europa krijgen hun geld met hogere rente terug.'De Griekse ex-premier Papandreou beweerde in maart 2011 dat zijn land geen permanente financiële steun nodig zou hebben en alle 'leningen' zou terugbetalen. Slechts een paar maanden later hadden de Grieken echter een schuldenkwijtschelding en nóg een reddingspakket nodig. Premier Mark Rutte gaf vorig jaar toe dat hij zijn verkiezingsbelofte over Griekenland -'het uitstel (van het terugdringen van de Griekse schuld) mag niets kosten'- had gebroken. Griekenland ontving van de Nederlandse belastingbetaler al € 17,7 miljard - vrijwel precies het bedrag wat de komende jaren in eigen land bezuinigd wordt. 3. 'Ik ben er vast van overtuigd dat Griekenland nooit aanspraak op deze hulp zal hoeven maken, omdat het Griekse hervormingsprogramma zeer geloofwaardig is,' aldus de voormalige voorzitter van de eurogroep Jean-Claude Juncker in maart 2010. Het tegendeel bleek juist het geval; Griekenland hield zich tot nu toe aan vrijwel niet één afspraak, reden waarom het IMF inmiddels dreigt zijn bijdrage stop te zetten. 4. 'Wij kunnen de rente niet zogezegd kunstmatig naar beneden rekenen,' zei de Duitse bondskanselier Merkel in maart 2011. Dat was echter precies wat er wel gebeurde door het massaal opkopen van de staatsobligaties van de schuldenlanden door de ECB. Critici wezen erop dat deze directe vorm van staatsfinanciering door een centrale bank verboden is. 5. 'Spanje zal zijn begrotingstekort norm van 4,4% halen,' beloofde de Spaanse premier Mariano Rajoy. Inmiddels weten we dat het tekort over 2012 minstens 6,4% bedroeg, ruim dubbel zoveel als toegestaan. Bovendien kreeg de failliete bankensector van het land in juli zo'n € 100 miljard steun van Europa. 6. 'Italië is geen risicoland.' ECB-chef Mario Draghi hield in februari 2011 vol dat zijn thuisland stabiel was en geen zorgenkindje zou worden. De rentedruk op Italië is echter zo hoog geworden dat Draghi zijn landgenoot premier Mario Monti moest bijspringen met het aankopen van Italiaanse schuldpapieren. 7. 'Het beeld dat wij in Europa een liquiditeitsprobleem hebben is compleet verkeerd.' Draghi's voorganger Jean-Claude Trichet was met deze bizarre opmerking zo mogelijk nóg verder van de realiteit verwijderd, want zowel de lidstaten als de banken hadden en hebben een groot gebrek aan liquide middelen en moeten fors bezuinigen. 8. 'Duitsland kan zijn veto gebruiken als aan de voorwaarden voor de hulp (aan Griekenland) niet wordt voldaan. En daar zullen wij gebruik van maken.' Als grootste netto betalers bedongen de Duitsers een vetorecht, maar toen bleek dat Griekenland de afspraken van het eerste reddingspakket niet nakwam en een tweede pakket nodig had, waarvan de afspraken óók niet werden nagekomen, weigerde Merkel van dit vetorecht gebruik te maken. 9. 'Deze munt zal een grote toekomst hebben,' voorspelde de Duitse ex-kanselier Helmut Kohl, één van de vaders van de euro, in 2001. Ondanks de huidige hoge koers verloor de euro de afgelopen jaren juist aan waarde tegenover zowel de dollar als de valuta van Zwitserland en Zweden, landen die de euro niet wilden invoeren. De president van de Bundesbank, Jens Weidmann, verklaarde afgelopen week dat de euro 'zwaar overgewaardeerd' is. 10. 'De euro is een beschermingsschild tegen de crisis.' José Manuel Barroso, president van de Europese Commissie, draaide de zaak in februari 2010 precies om. De euro is volgens een groot aantal onafhankelijke financiële analisten juist één van de belangrijkste oorzaken van de crisis en zorgt er bovendien voor dat deze nooit meer opgelost kan worden.

Hoe ze de economische groei verwoesten in Europa.

De Franse econoom en financier Charles Gave publiceerde in 2000 een pamfletair essay onder de titel ‘Des Lions menés par des ânes’ (‘Leeuwen geleid door ezels’). Daarin voorspelde hij dat Spanje te veel huizen zou bouwen, Frankrijk te veel ambtenaren zou rekruteren en Duitsland te veel fabrieken zou krijgen. 'Ik had liever ongelijk gehad,' schrijft Gave op de website van het Institut des Libertés, waar hij in één grafiek laat zien hoe Europese technocraten de economische groei in Europa tot volledige stilstand brachten. Tussen 1975 en 2000 groeide de Europese industriële productie met gemiddeld 2,5% per jaar. Wanneer die groei stokte konden landen hun munt devalueren om zo opnieuw bij het peleton aan te sluiten. Dan, in 2000, produceert zich een echte ramp die de economieën van het oude continent tot stilstand brengt. De gemiddelde groeitrend, een regelmatige helling van 2,5% wordt nu een horizontale lijn van 0%.  De voorbije 12 jaar zijn veruit de slechtste jaren van Europa sinds de jaren ’30 van vorige eeuw, vooral voor de zuiderse EU-landen. Aan de ene kant zet Duitsland (en een paar landen van Noord-Europa) zijn groei gewoon verder, maar aan de andere kant verliezen landen als Frankrijk, Spanje, Portugal en Frankrijk tussen de 10 en 20% van hun industriële productie - en dat op 12 jaar tijd, iets wat zich nooit eerder in de geschiedenis heeft voorgedaan. De oorzaak van deze verwoestende tsunami? Een technocratische interventie in een van de belangrijkste mechanismen die bepalen waar kapitaal naar toe vloeit: de wisselkoers. Wie terugkeert naar de jaren ’90 van vorige eeuw herinnert zich dat de Deutsche mark de belangrijkste munt was,  die voor de andere Europese munten als basis diende om hun economische systemen aan te passen waar nodig. Duitsland was de economische motor van Europa en beschikte over een geloofwaardige centrale bank. De mark werd de reservemunt van elke Europeaan en verplichtte de andere landen hun begrotingsgtekorten op orde te brengen en niet boven hun stand te leven. Maar toen Delors, Trichet & co. beslisten de Bundesbank monddood te maken om zo boven hun stand te kunnen blijven leven, en daarom de mark een op voorhand vastgestelde wisselkoers gaven, werd elke aanpassing van de eigen munt onmogelijk. Gave geeft het voorbeeld van Frankrijk dat per 10.000 inwoners 40% meer ambtenaren telt dan Duitsland. Omdat bedrijven in Deutsche mark rekenden en de ambtenaren in Franse frank werden betaald, kon aan de hand van de wisselkoers het verschil in efficiëntie tussen beide landen worden blootgelegd en aangepast. Maar met de komst van de euro werd hieraan een einde gemaakt, wat op termijn de Franse bedrijven volledig oncompetitief maakte in vergelijking met hun Duitse collega’s, met als gevolg dat fabrieken in Frankrijk, Italië en Spanje sloten om daarna in Duitsland te heropenen. De ulitieme logica van de euro is dus dat na verloop van tijd nergens nog fabrieken zullen staan, Duitsland uitgezonderd. Maar omdat de Franse ambtenaren moeten blijven betaald worden, vinden de mensen die ons regeren er niets beters op dan voortdurend de bealstingen te verhogen, waardoor Frankrijk en Italië nog dieper in de miserie raken, waardoor nog meer fabrieken naar Duitsland verkassen. De euro was dus een onvoorstelbare economische stupiditeit: wisselkoersen blokkeren tussen landen met een verschillende productiviteit heeft nooit ergens gefunctioneerd, maar heeft wel politieke, sociale en economische rampen veroorzaakt. De technocraten die de euro hebben gecreëerd beseffen maar al te goed dat ze hun macht enkel en alleen aan de euro danken en zullen alles doen om de munt te laten overleven, zelfs als volledige Europese volkeren daardoor geruïneerd zullen worden. De politici zelf zullen er geen boterham minder om eten en zich jaarlijks gewoon naar het symposium in Davos blijven begeven. Wat betekent dat de finale executie van dit monster niet democratisch zal zijn, besluit Gave, maar een revolutie zal ontketenen, wanneer een van de martelaarslanden zich herinneren zal dat het soeverein is en uit de euro zal stappen zonder wie dan ook om zijn mening te vragen, wat pas echt vervelend zal zijn.

Bedrijven die zilver hamsteren.

Het is weer een tijdje stil over het tekort aan fysiek zilver. Maar dat wil niet zeggen dat er weer zilver in overvloed is. De prijsdaling heeft ook andere factoren dan een overaanbod. Een nieuw bewijs van de krapte op de fysieke zilvermarkt wordt aangetoond door SilverDoctors. Een niet bij naam genoemde Duitse autobouwer hamstert zilver, om niet het risico te lopen zonder te vallen.

De Duitse autobouwer heeft een immens grote, geheime kluis in de bergen in Zwitserland. Het koopt zoveel mogelijk zilver als het kan krijgen en brengt dit onder in deze kluis, naast het goud van de Paus. De reden is simpel. Volgens de aankoopdirecteur bestaan er geen just in time - leveringen meer voor verschillende grondstoffen, waaronder zilver. Zilver moet je kopen wanneer het beschikbaar is.

Byron King was getuige van de immense kluis in de bergen in Zwitserland, vlak bij een basis van het Zwitserse leger.

Grote bedrijven maken gebruik van de huidige zwakte op de zilvermarkt om zoveel mogelijk zilver in te slaan. Zilver geraakt namelijk op. Zilver wordt veelvuldig gebuikt in de industrie, maar slechts in dergelijke kleine hoeveelheden dat recyclage bijna onmogelijk is. Het gebruikte zilver verdwijnt dus. Daarom dat onder andere deze Duitse autobouwer zoveel mogelijk zilver inslaat voor de toekomst. Misschien dat Apple dit ook beter zou doen?

Spaans Eerste Minister geeft toe: Spanje is eraan voor de moeite.

In zijn recentste toespraak heeft Spaanse Eerste Minister Rajoy tussen de lijnen toegegeven dat Spanje in een hopeloze situatie terecht gekomen is zegt Zerohedge. In zijn toespraak zei Rajoy: “It is not enough, there are no green shoots, there is no spring.” Wie naar de geschiedenis van de Spaanse en Europese politici kijkt, weet dat dit een straffe uitspraak is. Vlak voor de val van de Spaanse banksector verklaarde Rajoy nog dat deze kerngezond was. De Spaanse Eerste Minister verklaarde ook al meermaals dat Spanje zijn begrotingsdoelstelling zou halen, om daarna toe te geven dat ze er niet in zijn geslaagd. Een bekend verhaal in de Europese politiek. Dat Rajoy nu toegeeft dat er geen hoop meer is voor een economische heropleving doet je nadenken hoe erbarmelijk de situatie dan echt is. Spanje heeft in 2012 al 90 % van zijn pensioenfonds opgebruikt om Spaanse obligaties mee te kopen. Dit jaar moet de Spaanse schatkist nog eens meer dan € 200 miljard zien te vinden. Waar gaan ze dit geld vinden? Niet meer bij de pensioenfondsen of bij de Spaanse banken. Ondertussen is Spanje hopeloos op zoek naar investeerders in Amerika met de uitgifte van dollarobligaties. Als Rajoy nu al toegeeft dat er voor Spanje nog weinig hoop is, kan je de evolutie van de eurocrisis al raden.

De investering van het decennium.

Eric Sprott verschijnt op Russia Today, waar hij bespreekt een van zijn favoriete investeringen. Deze investering zal de investering van dit decennium zijn, gelooft hij. Wat is het, zal je afvragen? Kijk naar volgend interview.

EU ambtenaren verdienen schandalig veel geld!

Enkele duizenden ambtenaren in Brussel verdienen meer dan een minister-president of een kanselier, zo staat in Die Welt. Brits Premier David Cameron heeft al aangegeven dat dit moet stoppen. Terwijl heel Europa door zware besparingen moet, kost de Europese ambtenarij handen vol geld.

Er zijn ongeveer 46.000 ambtenaren in dienst bij de Europese Unie, de Europese Commissie maakt hier het grootste deel van uit. Naast hun riante salaris genieten zij ook van belastingvrije vergoedingen, een hoge kinderbijslag en nog andere voordelen. In salarisschaal 13 werken ongeveer 4.365 ambtenaren en zij verdienden in 2012 € 16.358,80 per maand.

De Europese ambtenarij is hiermee het best betaalde apparaat in Europa. Zelfs in vergelijking met de Duitse ambtenaren leven de Europese ambtenaren in een land van overvloed. Het wordt tijd dat de Europese ambtenarij ook eens in eigen boezem kijkt om de nodige besparingen door te voeren.

Is goud voorbij?

En dan was er deze week ook nog het rapport van Credit Suisse, "Gold: The beginning of the end of an era", waarin men probeert aan te tonen dat de stierenmarkt in goud nu voorbij is.

In het rapport geven de bankiers enkele argumenten die mij bij nader onderzoek bijzonder dunnetjes lijken. Oordeel zelf, ik heb in dit artikel mijn antwoorden op hun argumenten eens op een rijtje gezet.
Mijn mening is dat de stierenmarkt in goud nog helemaal niet voorbij is.
Als ik naar de schuldenproblemen in de wereld kijk, zie ik niets anders dan een jaar of twee jaar geleden. Nothing has changed.
Of toch, de valuta-oorlog (competitieve devaluatie) begint stilaan het bij-effect van de inflatie te vertonen.
Op deze kaart heb ik even een aantal landen aangeduid waar de inflatie momenteel aanzienlijk hoger is dan die van de dollar:

In al de oranje en rood gekleurde landen maakte goud nieuwe highs in 2012. Al die landen zitten met andere woorden niet in zak en as over het gele metaal, voor de honderden miljoenen burgers biedt het nog steeds een prima bescherming tegen geldontwaarding.
Met de yen die onder Shinzō - we-moeten-meer-geld-printen - Abe op korte tijd 15% daalde, is metJapan nu ook het eerste kernland uit het westen toegetreden tot het clubje van landen met hoge inflatie. Goud steeg er het voorbije jaar met 35% en maakte een paar dagen geleden nog een nieuwe high.
De olie op het Japanse inflatievuur zal komen van obligatiehouders die hun posities beginnen dumpen. Zo gaf het grootste Japanse pensioenfonds, in het verleden altijd de grootste afnemers van yen-obligaties, onlangs aan na te denken over de verkoop van Japanse staatsobligaties.
Kijken we naar de andere westerse kernlanden, dan zien we dat de geldpers op volle toeren aan het draaien is.
De "true money supply" (TMS) van de economen van de Oostenrijkse School meet de hoeveelheid geld in de economie die onmiddellijk kan gespendeerd worden.
Welnu, als de trend van de voorbije 3 maanden zich voor de rest van het jaar verderzet, dan zullen we in de EU een stijging van de TMS met 12,3% zien, in Groot-Brittannië zal die met 17,3% stijgen, en in de V.S. met 18,6%. Dat zijn geen kleine cijfers! Onze noorderburen de Britten zouden wel eens de volgende kunnen zijn om Japan te volgen in een inflatie-spiraal.
Om deze redenen geloof ik niet dat de seculaire stierenmarkt in goud voorbij is. Want stoppen met printen is geen alternatief, dan gaan praktisch alle westerse banken en overheden namelijk onmiddellijk failliet.
Het is ook in dit opzicht dat we de stijgende aandelenmarkten moeten interpreteren. Zoals Kyle Bass onlangs zei: "De aandelenmarkt van Zimbabwe zette de beste prestaties neer van het voorbije decennium - maar nu kan je met de waarde van je portefeuille nog maar 3 eieren kopen."
Is het mogelijk dat goud en zilver op korte termijn nog wat verzwakken, bijvoorbeeld bij een correctie in de aandelenmarkten? Ja, dat kan zeker. Dat wordt een mooi moment om de posities aan te vullen, zowel in het metaal als in de mijnen.

Denk als een bokser

Dit is een artikel dat ik eerder in april publiceerde

Het is van cruciaal belang om in deze periode van consolidatie en teleurstelling de moed niet te verliezen: met het accumuleren van fysiek goud en zilver verklaar je je onafhankelijkheid van het financieel systeem, en dat is precies wat je tot overwinnaar zal maken, wat je in staat zal stellen te kopen op het dieptepunt wanneer niemand anders het kan. Nu accumuleren en op z’n minst houden betekent dat je toe zult treden tot het clubje mensen waarover alle anderen zullen uitroepen: “Had ik maar gedaan zoals hem/haar!”.
En die onafhankelijkheid is essentieel, want we hebben nog niets gezien in deze crisis (vraag dat maar eens aan een Argentijn): de obligatiemarkten zullen crashen, we krijgen zeer hoge inflatie, en er komt een gigantische golf van faillissementen op ons af.
En in die orkaan zullen goud en zilver de veilige havens bij uitstek zijn, daar twijfel ik geen moment aan.
Alleen moeten we tot het zover is nog een tijd in de goelag van de marktmanipulatie zitten, waarbij we als een stressbal worden platgeduwd door bankiers die hun laatste chips aan het verspelen zijn in een casino van papier.
We zullen nog versteld staan over hoe hard de goudprijs zal stijgen. Ik geloof Jim Sinclair volledig als hij zegt dat de prijzen zo hoog zullen worden dat ‘je haar ervan in brand zal staan’. Maar door te dromen maken we onszelf niet altijd sterker.
Een bokser wint geen wedstrijd als hij tijdens de match over de overwinning droomt. Hij wint ze wel als hij zich voorbereidt op de volgende klap die hij zal moeten incasseren.

Hartelijke groet,
Tuur Demeester

Zwitserse banken bieden goudgedekte rekeningen aan.

Volgens Silverdoctors bieden de Zwitserse banken UBS en Credit Suisse nu ook door goud en zilver gedekte rekeningen aan hun klanten, waaronder hedge funds, andere banken en grote instellingen. De Zwitserse banken doen dit onder druk van hun klanten door het verlies aan vertrouwen in het kapitaalsysteem en het fiatgeld.

Bij gedekte rekeningen kunnen de klanten onmiddellijk de gedekte activa opvragen als ze daarom zouden verzoeken. De Zwitserse banken zijn dus verplicht de onderliggende waarde aan te houden. Bij niet gedekte rekeningen is de tegenwaarde slechts een getal op de balans van de bank.

Naarmate de systeemrisico's toenemen, de valutaoorlog toeneemt en het vertrouwen in het fiatgeld verdwijnt, zijn klanten steeds meer bereid extra kosten te betalen voor gedekte rekeningen. Het slimme geld beweegt steeds meer richting de gedekte rekeningen.